Bedankt voor je advies! #10
YES het is vrijdag.
Mijn favoriete dag om wakker te worden.
Nou ja, dat klinkt vrij hopeloos maar het idee dat ik morgen kan uitslapen maakt me jaloers op mezelf. Na een week weer iedere ochtend (m.u.v. maandag, we hadden ons toen verslapen) om half zes het bed uit te moeten. Dan te gaan sporten omdat het overdag steeds niet lukt i.v.m. andere afspraken. De boel te regelen om om 9 uur al een complete halve dag voor je gevoel achter de rug te hebben…. Even 2 dagen niet, heerlijk gewoon.
Vanmorgen heb ik al heel vroeg gesport. Niet omdat ik het niet overdag kon doen, maar omdat ik het graag wilde. Ik wil altijd zoveel onder schooltijd kunnen doen en op vrijdag is het een korte dag. Ik kan dan heus wel even lekker aan mezelf denken, maar liever spreek ik dan in alle rust een podcast in, maak ik de weekvlog voor ons YouTube kanaal en zorg ik ervoor dat er een blog als deze online komt te staan. Vandaar dat ik dan vroeg sport, want op die manier kan ik dat allemaal in alle rust doen terwijl de kinderen op school zitten.
Als ik jou zou moeten adviseren, zou ik zeker kijken naar die optie maar dat is ook meteen waar ik het met je over wil hebben. Die goedbedoelde adviezen van iedereen. Ik heb hier een hele wandelaflevering vandaag over opgenomen, want het is vast allemaal heel goed bedoeld, ook van mij… maar ik kan me voorstellen dat je soms compleet de weg kwijtraakt juist door al die adviezen.
Er is maar 1 ding in je jouw moederschap heel belangrijk, en dat is altijd dicht bij jezelf blijven. Niet het gevoel met jouw binnenste stemmetjes verbreken door stug te blijven luisteren naar anderen. En dat is wat er wel vaak wordt gedaan door moeders. Je kan er ook niet omheen, we krijgen advies van iedereen, zelfs als je alleen maar even scrolt op Facebook. “Weet je wat jij zou moeten doen?” of “Het beste kan je dit, of dat.” Ik doe dat zelf ook met mijn posts op Mamalistisch overigens! En het is ook niet de bedoeling dat je dat hierdoor niet meer gaat lezen, of er niet meer naar luistert. Maar wat ik je wil meegeven is het volgende.
Achter elk advies wat je krijgt zit een helpende hand. We zeggen dingen om het makkelijker te maken, en dat noemen we advies. Als je bijvoorbeeld ziet dat een kleintje tandjes krijgt in hartje zomer, en de moeder geeft zuchtend aan dat het zo pijnlijk is voor die kleine, kan je adviseren een speen in het vriesvak te leggen zodat het de pijn wat verzacht. Maar, misschien ben je wel een moeder die helemaal niet wil dat je kind speent. Omdat het dan wordt geadviseerd door een ander twijfel je. Het zal ongetwijfeld helpen, maar om je kind dan maar aan een speen te helpen vind je nogal wat. Dilemma, niet waar? Wat je wel kan doen is het advies naar jouw hand zetten, op zoek gaan naar een alternatief om in de vriezer te leggen en je kind op te laten bijten.
En zo zijn er nog meer adviezen van moeders die je zo kan aanpassen zodat het werkt in jouw leven. Kijk maar eens naar mijn adviezen. De Mamalistische ochtend, het Mamalistische boekje, het opruimen per categorie.. Ik heb het niet verzonnen. Ik heb het advies overgenomen uit boeken maar volledig naar mijn eigen hand gezet. Marie Kondo begint met het opruimen van textiel en daarna gaat ze door naar boeken, papier al het overige (komono) en als laatste de spullen met emotionele waarde. De manier van opruimen sprak me enorm aan, maar wat ik nog fijner vind is het naar mijn hand zetten. Textiel, keukenspullen en dat ook weer onderverdelen in categorieën, badkamerspullen (en dat ook weer onderverdelen) en ga zo maar door. Want als moeder heb je meer aan een georganiseerde keuken dan aan een georganiseerde boekenkast. Vind ik.
Dus dat advies van alle mensen om je heen is goed bedoeld maar ook ontzettend waardevol. Maar, doe het wel op jouw manier. Anders heb je kans dat het niet gaat werken voor jou. Blijf luisteren naar je eigen gevoel en volg die stemmetjes in je hoofd. Pas het aan en integreer de goedbedoelde adviezen wel of niet in jouw leven, doe het op jouw manier. Dan krijg je inderdaad die hulp en rust die je verdiend.