Moederschap in hokjes

Lieve mama’s,

Ik ben eigenlijk een geboren helper, maar ik doe me vaak voor als leider. Ik ben degene die het podium klaarmaakt voor iemand anders, zodat die kan stralen. “Pak je spotlight, geniet van al dat moois, de weg is vrijgemaakt!” Maar na een tijdje voelt het best zwaar om steeds die weg vrij te maken voor anderen.

Er zijn mensen in allerlei soorten en maten. Er bestaan geboren leiders, er bestaan geboren helpers, er zijn ook mensen die ontzettend veel energie kosten en er zijn mensen, die ik inmiddels een soort van benijd, die gewoon overal tussendoor glippen. Die verbruiken amper energie.

Moeders moeten eigenlijk van alles een beetje in zich hebben en dan dat het liefst in evenwicht houden. De ene keer pak je hard de leiding, de andere keer maak je het podium vrij. Dan pak je weer de volledige aandacht om vervolgens als een stil muisje tussen de momenten door te glippen.

Het is dus hartstikke lastig om dat evenwicht te vinden. De ene moeder is hier super goed in en doet dit als vanzelf, voor de ander kost dit veel te veel energie. Zo ontstaan er moeders die oververmoeid zijn, moeders die te streng zijn, moeders die zich geen raad weten met al die aandacht en moeders die juist veel te veel zelf op het podium willen staan… Er zijn trouwens ook nog moeders die wegduiken en hun kinderen teveel vrijheid geven en er zijn moeders die de kinderen teveel onder controle willen houden.

“Ze”, de mensen die overzicht houden, hebben namen gegeven aan die moeders. Zo heb je een Helikoptermoeder. Dat is een overbeschermende moeder die eigenlijk de zelfstandigheid van de kinderen tegenhoudt. Zij maakt die werkstukken van haar zoon of dochter of schrijft de spreekbeurt die een kind met haar tot in den treure mag oefenen. Kan zijn dat je jezelf hierin herkend! Er bestaat ook een curving moeder, die maakt de weg lekker vrij voor haar kinderen maar laat haar kinderen wel zelf fouten maken (waar ze dan weer veel van leren). Er is een tijgermoeder, die stelt vaak hoge eisen aan alles en iedereen, is best streng en gelooft in succes door discipline. De kloekmoeder, dat wil zeggen een moeder die haar kindjes lekker dichtbij wil houden. Je beschermd je kinderen met alles wat je hebt en bent vaak overbezorgd. Dan heb je de Free-Range moeder, een moeder die haar kinderen alle vrijheid geeft, graag ziet dat haar kinderen zelfstandig zijn, stimuleert dat ook en wijst ook op eigen verantwoordelijkheid. Ah, en de vriendin-moeder. Eigenlijk wil je gelijkwaardig zijn aan je kind en je wil vooral alles met elkaar delen. Je hecht ontzettend veel waarde aan openheid. En dan heb je als laatste nog de coachende moeder, die moedigt haar kinderen aan op eigen keuzes te maken, begeleidt ze en laat ze vooral nadenken over consequenties.

Besef wel, dat je goed bent als je bent. Hier kan je alles over lezen in bijvoorbeeld dit fantastische boek Ik zie dat het nu bijna is uitverkocht, maar ik heb hier heel veel aan gehad!

Het kan zomaar zijn dat je eigenlijk van alles wat hebt. Dat is ook prima, je hoeft jezelf niet in een hokje te zetten of aan een label te hangen. Het hokje of de label maakt het alleen wel makkelijker voor je. Dat is eigenlijk zo met alles. Alles is al een keer bedacht en gedaan, je hoeft het zelf niet uit te vinden. Maar, er zijn moeders en mensen over de hele wereld die moeite hebben met binnen de lijntjes kleuren. Die willen gewoon een keer lekker uitschieten en het anders doen dan anderen. Dat mag zeker, ook als moeder, als je maar weet dat er een houvast bestaat voor als die uitschieters je toch ineens te veel blijken te zijn. Als het namelijk zou werken, ontstaat er gewoon een nieuw hokje of een nieuw label waar anderen ook in zouden passen. Het is een dynamisch proces van ontdekken, aanpassen en innoveren. Je kunt dus gerust experimenteren met hoe je dingen doet, zolang je weet dat er altijd iets is om op terug te vallen als het nodig is.

En soms is dat nou eenmaal nodig. Als je bijvoorbeeld overloopt van al die ondersteuning die je hebt geboden de laatste tijd. Of, als je meer ruimte nodig hebt voor jouzelf als moeder. Je kan op zoek gaan naar welk type moeder je eigenlijk bent, en daar dan jouw hokje van maken. Hierin kan je een soort van handleiding vinden. Zo ben ik laatst bestempeld als vriendin-moeder van mijn oudste dochter. Ik weet niet of ik dit een compliment moet vinden of juist een correctie. Het voelt een beetje dubbelzinnig. Het kan aan de ene kant gezien worden als een compliment: het betekent vaak dat je een open, vertrouwelijke band hebt met je kind, en dat je dochter zich op haar gemak voelt om alles met je te delen, net zoals ze dat met een vriendin zou doen. Dit kan veel warmte, veiligheid en vertrouwen bieden, wat voor sommige kinderen een enorme steun is.

Aan de andere kant kan het ook klinken als een subtiele correctie, waarbij de suggestie is dat ik misschien te veel optreedt als een vriendin en te weinig als een ouder die grenzen stelt of leiding geeft. Soms kan er dan verwarring ontstaan over wie de “baas” is in bepaalde situaties, en dat kan invloed hebben op de balans tussen ouderlijk gezag en vriendschap.

Hoe ik het opvat, hangt af van hoe ik me voel over de dynamiek tussen mij en mijn oudste dochter. Het werpt meteen de vraag op: heb ik het gevoel hebt dat er grenzen vervagen en mijn dochter bijvoorbeeld niet altijd de discipline of richting krijgt die ze nodig heeft?

Het grappige is dat mijn band met de jongste eigenlijk weer heel anders is. Hierin werd ik weer bestempeld als de coachende moeder. Ik pas me dus qua rol ook wel een beetje aan het kind aan. Alle kinderen zijn anders en hebben andere behoeftes.

Geen enkel kind is hetzelfde, zelfs niet binnen hetzelfde gezin. Elk kind heeft zijn eigen persoonlijkheid, tempo en behoeften. Waar het ene kind behoefte heeft aan vriendschap en open communicatie, vraagt een ander kind juist om een sturende, coachende hand. Door je opvoedstijl aan te passen aan de individuele behoeften van elk kind, kun je hen de beste ondersteuning bieden voor hun persoonlijke groei.

Wees dus flexibel in je rol als moeder. Soms ben je de “vriendin-moeder” die luistert en meeleeft, en soms de “coachende moeder” die richting geeft en helpt om keuzes te maken. Dit betekent niet dat je inconsequent bent, maar dat je attent bent op wat je kinderen echt nodig hebben om zich geliefd, begrepen en gesteund te voelen.

Het is dus eigenlijk aan te raden om te schakelen tussen verschillende rollen en stijlen, afhankelijk van de dynamiek met elk kind. Dit laat juist zien dat je bewust bezig bent met hun individuele ontwikkeling.

Pff, lastig soms he dat moederschap? Laat de hokjes los en doe je ding. Maar het is goed te weten dat het er wel is. Het helpt mij soms om de juiste sturing te geven als ik het even niet meer denk te weten.

Maak ook zeker gebruik van je mamaboekje! Lekker je hoofd erin leeg maken. Er zijn heel veel leuke planners en notieboeken met daarin al voorgedrukte vragen als; wat ga je doen vandaag, wat is je doel, de quote van de dag etc. Heel handig als je net pas start met iedere ochtend schrijven en je hoofd leeg maken. Hier nog een aantal leuke:

Als je zwanger bent is dit een leuke, hierin kan je de zwangerschap lekker bijhouden. Maar ben je al moeder en wil je lekker dagelijks in de ochtend van je af plannen en je hoofd legen, raad ik dit boekje aan en lees dan ook zeker het boek wat ik al eerder aanhaalde in deze blog. Link ergens boven. Wil je het simpel houden, dan is dit een mooi boekje!

Tot snel weer!

Liefs, Claire