Wat een heerlijke eerste helft van deze zomervakantie!

Ik heb deze vakantie echt het gevoel gehad dat het leven wat langzamer ging. We deden alleen de dingen waar we zin in hadden en dat voelde als pure luxe. Misschien ís het ook wel een luxe. Mijn dochters, van 15 en 9, waren lekker met hun eigen dingen bezig. Op de camping vermaakte mijn jongste zich de hele dag met alle activiteiten die door de entertainers werden georganiseerd. Ze begon de ochtend met knutselen, ging ’s middags met ons op stap en speelde ’s avonds spelletjes. We hadden soms drukke avonden, zoals met BINGO waarbij de dames zelfs een keer gewonnen hebben. Andere keren kon ze zelf op pad gaan naar georganiseerde spellen, vaak op haar step.

Mijn oudste dochter was de hele dag in de weer met haar Kindle, lezend en ontspannen. Ze straalde elke keer als ze weer een boek had uitgelezen en kocht met een grote glimlach haar volgende boek. Een paar dagen kwam haar beste vriendin op bezoek. Samen sliepen ze in onze veel te grote tent en we zagen ze amper. Dit was een hele verandering voor mij en Sander. We moesten even wennen, maar het was ook heerlijk. We hadden eindelijk tijd samen, wandelend hand in hand over het strand, samen op een terrasje, en zelfs samen de was doen voelde als quality time.

Je kan je dus voorstellen dat ik een geweldige vakantie heb gehad. Ik heb zelfs zelf de camper naar Zeeland gereden zodat Sander tussendoor naar zijn werk kon rijden. Het is tenslotte maar 1,5 uur rijden. Toch hebben we besloten dit volgend jaar anders aan te pakken, want al die stilte zonder Sander vond ik maar niets. Als regelmoeder was het een hele verandering om tussen kinderen te zitten die alles zelf kunnen. En voor hem was het nogal een omschakeling. Van het ultieme vakantiegevoel naar werkstress en weer terug. Het is geen aanrader maar was dit jaar juist de oplossing om met zijn vieren te kunnen genieten.

Maar deze vakantie heeft me ook iets belangrijks doen inzien, en dat wil ik vandaag met jullie delen, lieve mama’s. Want het is zo’n les die ik graag wil vasthouden. Een inzicht, dat ook.

Ik neem vaak te veel hooi op mijn vork. Ik denk dat het bij een ieder die mij kent wel duidelijk is. Niet voor niets loop ik rond met afvinklijsten, To Do lijsten, maak ik iedere dag mijn hoofd leeg en zorg ik dat mijn kinderen weten wat er op de planning staat. Ik moet de dagelijkse podcast van Mamalistisch opnemen, met wekelijks de gratis challenges die ik organiseer bijvoorbeeld. Sinds de start van de zomervakantie ligt het compleet stil. Onaangekondigd. Doodzonde, want ik heb veel te veel luisteraars die denken dat ik nu gestopt ben. Nee joh, ik ben niet gestopt. Ik heb een stapje terug gedaan en echt vakantie genomen. De blogs die ik schrijf, en de ideeën die ik heb om naar de PABO te gaan. Ik help op school wanneer ik kan, werk vanuit huis en ben altijd druk. Dat mag en soms moet het ook, want geld verdienen en dromen najagen zijn belangrijk. Maar waarom doe ik dit allemaal eigenlijk? Dat zorgde voor een kleine kortsluiting in mijn hoofd.

Op de camping wilde ik vooral lekker onopvallend rondslenteren. Even geen mensen spreken die ik niet ken. Geen vragen beantwoorden van klanten. Geen problemen oplossen. Ik wilde gewoon echt helemaal niets alleen maar genieten van mijn dochters en mijn man.

Ik wil dus gewoon genieten. Jij toch ook? We willen allemaal genieten. Maar omdat ik zoveel op mijn bordje heb, lukt dat niet altijd. Vaak ben ik eerder chagrijnig van alles wat ik heb gedaan en val ik zuchtend op een stoel om het eten te eten dat ik snel in elkaar heb gedraaid.

Bij mijn laatste werkgever ben ik ziek geweest van alle drukte die ik op mijn hals haalde. Niet van het werk wat ik daar deed, maar het was de druppel. Ik haalde het weg (lees: ik meldde me ziek) en de rust kwam terug. De ene keer in de avond werken, de andere keer in de ochtend. De ene keer bellen, de andere keer mailen. Het was te rommelig voor mij. Er was geen structuur, al waren de werkzaamheden hetzelfde. Het rommelige was de onvoorspelbaarheid. Wordt het druk of moet ik op zoek naar werk? Moet ik morgen werken? Ohnee, dat was volgende week. Dus ik ben hier met het zicht op een einde overeenkomst gestopt en denk nu dat het het beste is wat me ooit is overkomen. Er kwam namelijk weer lucht. Ruimte.

En nu overweeg ik om nóg meer op mijn hals te halen door een nieuwe opleiding te starten. Een opleiding met mooie toekomstperspectieven, dat wel. Een toekomst op een plek waar ik misschien nodig ben en zekerheid heb.

Maar misschien moet ik eerst leren om beter voor mezelf te zorgen en te genieten van het moment. Want dat is uiteindelijk het allerbelangrijkste, toch?

Ik heb dus de opleiding op stop gezet. Ik heb op uitschrijven gedrukt en ga niet starten. Niet omdat ik niet wil. Niet omdat ik geen beter leven ambieer, want dat doe ik wel. Maar ik ga het doen op een rustige manier die behapbaar is en waarmee ik ook gewoon kan genieten.

Ik start in augustus met werken in de thuiszorg zoals ik eerder ook al eens deed. Dat is heerlijk werken, bij mensen thuis die hulp nodig hebben met poetsen, wassen, strijken, opruimen. Alles moet in de buurt zijn zoals is verteld, dus ik ga het meemaken bij wie ik allemaal over de vloer mag komen. En daarnaast blijf ik lekker rondkijken. Mijn diploma Professional Organizer heb ik in de Pocket en daar ben ik MEGA blij mee. Hiermee kan ik de workshops geven op scholen en dat vind ik me toch een partijtje leuk. Ik blijf ook lekker podcasts opnemen maar pak het pas weer op als ik er helemaal klaar voor ben. Dat is nu nog niet. Ik heb nog teveel tijd nodig voor mezelf. Om mezelf te vinden, om mezelf de rust te gunnen die ik nodig heb.

Ook ga ik Sander aan zijn oren trekken, we roepen het eigenlijk iedere week, maar de site moet nog worden aangevuld met de Webshop. Ik heb namelijk een boek geschreven weet je nog? En dat kan je kopen bij me. En ik heb een cursus klaarstaan, waar nog wat opnames voor moeten worden gemaakt op een professionele manier. Ik heb nog dagritmekaartjes die we denk ik maar weer eens onder de aandacht moeten brengen want die dingen werken fantastisch voor kinderen en moeders met behoefte aan structuur. En… ik heb nog zoveel plannen om in Mamalistisch te stoppen. Jouw plekje om tot rust te komen. Maar laat ik eerst even met mezelf beginnen.

Tot snel!

Claire